แผลร้อนใน ในปาก (แผลเล็ก ๆ ที่เจ็บชิบหาย)

ณ วันนี้ แผลร้อนใน ในปาก หรือที่ผมเรียกชื่อเล่นว่า "ปั๊ปโปะจัง" เพื่อสร้างความสนิทสนมให้มันเพราะมันมาหาผม 2-3 เดือนครั้ง

ทุกครั้งที่มา ผมได้ประโยชน์มากมายจากปั๊ปโปะจังครับ กลายเป็นคน สงบเงี่ยม พูดน้อย ไม่เถียงใคร (เพราะแม่งเจ็บ) ผมได้ลดน้ำหนักอย่างจริงจัง (ทั้งที่กรูก็ไม่ได้อ้วน) และที่สำคัญ ใช้ลิ้นไม่ค่อยได้ (อย่าคิดลึก โฮะๆ) เพราะปั๊ปโปะจังคงจะชอบลิ้นที่สุด โดยเฉพาะปลายลิ้น เพื่อน ๆ ลองจินตนาการดิครับ อยากกินอาหารแสนอร่อย แต่พออาหารสัมผัสลิ้น โอ้ว แม่เจ้า โคตรบิดาโคตรมารดาเจ็บครับ

ผลคือ...ผมน้ำหนักลดอย่างรวดเร็ว และพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง ฮาฮา ทีนี้ ไหนๆ ก็หัดเขียนบล๊อก กับเค้าแล้ว เลยลองเอาข้อมูลที่หามา มาแบ่งปันสักหน่อย

ลักษณะของปั๊ปโปะจัง :เป็นแผลก้นตื้นมีขอบแดง ก้นแผลสีขาว-ครีม เกิดในช่องปาก - ลำคอ มักจะหายไปได้เองภายใน 1 -2 สัปดาห์ แต่อาจกลับเป็นซ้ำๆ ได้หลายครั้ง

เพราะอะไร? : ยังไม่แน่ใจครับ แต่อาจเพราะเหตุผลต่างๆ ดังนี้

1. ความเครียด
2. ภาวะขาดน้ำ คอแห้ง ปากแห้ง
3. ขาดการพักผ่อนที่เพียงพอ
4. ขาดสารอาหาร วิตามินบางชนิด เช่น Folate, ธาตุเหล็ก เป็นต้น
5. ระบบภูมิคุ้มกันเชื้อไวรัส หรือแบคทีเรียบางชนิด

ปั๊ปโปะจังแทรกซึมอยู่ในสังคมครับ โดยพบในคนทั่วไปประมาณ 10% – 20% ของประชากร จึงถือได้ว่า ปั๊ปโปะ เป็นดาราได้ 555

วิธีหนีห่างจากปั๊ปโปะจัง

1. พักผ่อนให้เพียงพอ(ผมนอนดึกมากๆ)
2. ดื่มน้ำเปล่ามากๆ (ผมติดแป๊ปซี่กินเหมือนน้ำเปล่า)
3. ออกกำลังกายคลายเครียด(ผมไม่ได้ทำเลย นั่งแต่หน้าคอมฯ)
4. รับประทานอาหารให้ครบหมู่(กินตะบี้ตะบัน ไม่เคยรู้ว่าครบมั้ย)
5. เลี่ยงอาหารที่ทอดน้ำมัน หรือขนมกรอบๆ ผลไม้เช่น ลำไย ทุเรียน เงาะ ขนุน(ผมชอบกินหลายอย่างเลย)
6. กินยาแก้ร้อนใน ไม่ว่าาจะแผนปัจจุบัน หรือ แผนโบราณ (ผมเกลียดยา)

จากข้อควรกระทำด้านบน ผมพบว่า...ชิบหาย กูไม่ได้ทำสักข้อ มิน่า...ปั๊ปโปะ ถึงได้ทั้งรักทั้งหลงผม

เอาล่ะครับ จากที่บรรยายมา คาดว่าเพื่อนๆ คงรู้จักปั๊ปโปะจัง และวิธีรับมือมากขึ้นแล้ว ส่วนผมคงต้องปรับนิสัยการดูแลตัวเองซะใหม่ ถ้าผมอยากตัดขาดจากปั๊ปโปะจัง :)

Twitter คืออะไร

หลังจากผมลองเล่น Twitter มาได้สักระยะหนึ่ง เนื่องจากเหตุการณ์บังคับ ผมเริ่มเล่น Twitter โดยที่ผมไม่ได้เข้าใจอะไรเกี่ยวกับมันเลยสักนิด ครั้งแรกที่ได้ยินคิดในใจว่า "อะไรวะ Twitter? พายุเหรอไง"(โฮะๆ) พอเล่นมาสักระยะ ความเข้าใจแบบส่วนตัวของกระผมคือ Twitter เหมือนฝูงนกกระจิบนกกระจอกที่จับกลุ่มรวมกัน ต่างคนต่างส่งเสียงกระจิ๊บ ๆ ๆ พอเยอะๆ มันก็ดังขึ้นๆ ผู้เล่น Twitter ก็เหมือน นกหนึ่งตัว ที่พูด(tweet)ออกมาให้นกรอบข้าง (follower) ได้ยิน และนกบางตัวเหล่านั้น บ้างก็คุยกลับ (reply) บางตัวก็ บอกต่อ (retweet หรือ RT) สุดท้ายมันก็ได้ยินกันไปทั่ว และที่สำคัญเร็วมากๆ ครับ

ทีนี้ มาอธิบายถึง Twitter แบบเป็นเรื่องเป็นราวกันบ้างดีกว่า Twitter ใช้บอกเพื่อนๆ หรือผู้ที่ติดตามเราว่า เรากำลังทำอะไรอยู่ (What are you doing?) เมื่อเรา ส่ง ข้อความใดๆ ออกไป เรียกว่า Tweet ซึ่งเจ้าข้อความที่เรา tweet ไปจะไปปรากฎให้เพื่อนๆ ที่ ติดตามเรา (follower) ได้เห็นกันทุกคน ดังนั้นจะ tweet อะไร คงต้องคิดกันก่อนนะครับ หากต้องการบอกต่อข้อความของผู้อื่น ก็ง่ายๆ ครับ คือการ RT หรือ retweet นั่นเอง โดยจะมี ตัวย่อ RT @ชื่อยูเซอร์ของคนที่เราจะบอกต่อข้อความของเค้า แล้วตามด้วยข้อความที่เค้า tweet มา

นอกจากการ retweet แล้ว เราสามารถ ตอบกลับเฉยๆ คือการ reply ไปยัง user นั้นๆ ก็ได้ครับ และยังมี DM หรือ Direct Message ได้อีกด้วย ซึ่ง DM จะไม่โชว์ให้ผู้อื่นเห็น ข้อความจะไปอยู่ใน box ต่างหากสำหรับผู้รับและผู้ส่งเท่านั้นครับ

ที่สำคัญ Twitter มีการบอกต่อข่าวสารที่เร็วสุด ๆครับ ไฟไหม้ที่ไหน ฝนตกที่ไหน หรือเกิดอะไรขึ้น ข่าวสารจะบอกต่อกันเร็วมาก ชนิดที่ รายงานด่วนทางทีวี หรือวิทยุ ยังไม่ทันได้เตรียมอะไรเลยด้วยซ้ำ เยี่ยมมั้ยล่ะครับ Twitter นอกจากข่าวสาร ข้อมูลแล้ว เราใช้เพื่อความสนุกได้อีกด้วย เพราะเราเองก็ใช้เพื่อโต้ตอบสื่อสารกับเพื่อนๆ ได้เหมือนกัน สนุกไปอีกแบบครับ บางคนติดถึงขั้นเข้าห้องน้ำ ยัง tweet บอกเพื่อนเลย

เพื่อนๆ อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว สนใจ Twitter กันรึยังครับ? หวังว่าผมจะได้เจอเพื่อนๆ หลายๆ คนเพิ่มขึ้นใน Twitter นะครับ ยังไงก็ลองมาแจม ๆ กัน มาดูกันดีกว่าครับว่า ผม...ทำอะไรอยู่ http://www.twitter.com/shin69

See you on Twitter :)

ครั้งแรกกับการเขียนบล๊อก

ยังไม่เคยเขียนมาก่อนเลยครับพี่น้อง คิดหัวข้อไม่ออก อืม.... มันยากเหมือนกันแฮะ

เรื่องรอบตัวมีเยอะแยะ แต่กลับเรียบเรียงออกมาไม่ได้เลย ต้องฝึกฝนหน่อยแล้ว....

ไว้กลับมาใหม่...ขอตัวไปฝึกวิทยายุทธ์ สักพักดีฝ่า