กินเหล้าเอาขาแช่น้ำ ที่อัมพวา

หลังจากไปเที่ยวทะเลมาแล้ว คราวนี้ลองไปบรรยากาศชิลๆ ตามแบบไทยๆ กันบ้าง ผมเลือกไปอัมพวามาครับ ดองรูปไว้เป็นเดือนกว่าจะได้ฤกษ์เขียน blog แต่ก็เอาน่า ของมันไม่เน่านี่นา โฮะๆๆ วันที่ไปเป็นวันหยุด ผู้คนค่อนข้างเยอะพอสมควรแต่ก็ไม่ได้แออัดนะครับ สบายๆ อัมพวาจะมีสไตล์เป็นของตัวเองในความรู้สึกผมไปตลาดน้ำที่ไหน ก็ไม่ประทับใจเท่าที่นี่ (ที่ได้ไปมานะครับ) ที่นี่มีร้านค้าเยอะแยะมากมาย หลายร้าน มีขายตั้งแต่ ขนมไทย ยันเสื้อผ้าเลยครับ ที่สำคัญ ราคาก็ไทย ด้วย

ทริปนี้เน้นถ่ายรูปครับ (ทั้งที่ถ่ายไม่เก่ง แต่อยากถ่ายมีไรมั้ย มีปัญหามาต่อยกะหลานผมได้ ขวบครึ่ง) ว่ะหะหะ เจ้าของร้านต่างก็ใจดีครับ ให้เราถ่ายรูปได้ ยิ้มให้ น่ารักมากครับ อย่างร้านนี้เห็นขวดสีสันสวยดี เลยขออนุญาตเจ้าของร้านถ่ายรูป พี่เค้าก็ใจดีครับ บอกว่าตามสบายเลย เราเลยคุยกันนิดหน่อยแล้วก็อุดหนุนพี่เค้าไป หุหุหุ

เดินเล่นสักพัก ผ่านไปเจอร้านนวดแผนไทย ดูบรรยากาศในร้าน น่านั่งให้นาบ เอ้ย นวด จริงๆ เลยครับ ว่ามั้ย? แต่ว่าไม่ได้นวดครับ เพราะผมจะไปนั่งเรือไปไหว้พระครับ กลัวจะไม่ทันเลยต้องติดไว้ก่อน ระหว่างเดินเล่น เราจะเห็นร้านขายของเล่นเล็กๆ เยอะเลยครับ แล้วสีสันของของเล่นมันก็น่าเล่นจริงๆ สวยมั้ยล่ะครับ

มีร้านน่าสนใจเยอะแยะครับ ร้านขายโปสการ์ด มีตู้สีแดงอยู่หน้าร้านผมเลยต้องถ่ายรูปมาซะหน่อย ต่อมาก็ร้านขายขนมสายไหม ราคาแค่ 10 บาท ใส่ในกล่องน่ารักๆ

พอเราไปนั่งเรือเพื่อไปไหว้พระกัน อากาศเริ่มเย็นลงแล้ว นั่งเรือไหว้พระกันเพลิน ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปอะไรครับ โฮะๆ ระหว่างทางมีสงครามแย่งที่นั่งในเรือกันนิดหน่อย เพราะกลุ่มผมนั่งหัวเรือครับ พอขึ้นเรือที่ท่าเรือวัด วัดแรก พอกลับมา มีตาแว่นและเพื่อนอีกสองคนมานั่งที่เราเฉย ถึงจะไม่ได้มีการจองไว้ แต่มันก็นะ มารยาทอ่ะครับไม่มีเลยเหรอไง แถมตอนลงวัดที่สอง พี่แกรีบวางของจองที่นั่งเอาไว้ด้วย อ่ะโห ผมเลยปรี๊ดครับพี่น้อง ซื้อไอติมกินดับอารมณ์สักหน่อย อร่อยดี แต่ก็ยังไม่หายหมั่นไส้ตาแว่นนั่น พอตาแว่นเดินมาถึงท่าเรือ ผมก็บรรจงยกเท้าหลังถีบตาแว่นอย่างแรง ตาแว่นร่วงตกน้ำ ผมยืนท้าวเอวหัวเราะ ว่ะหะหะหะหะ....สะใจโฮกๆ หยุด!!! นั่นมันจินตนาการของผม กลับมาที่เรื่องจริงดีกว่า...ผมก็นั่งเรือต่อไปตามปกติ 555 จะไปถีบเค้าทำไม ถึงจะอยากทำก็เถอะ แต่มันไม่ได้ประโยชน์คิดเอามันส์ก็พอ 555

เราตระเวนไหว้พระเสร็จเราก็มาเดินเล่นถ่ายรูปกันต่ออีก ตอนนี้เราเริ่มเดินหาร้านที่เราจะกินข้าวเย็นกันแล้ว โดยตั้งใจว่าจะต้องนั่งริมน้ำแล้วเอาขาแช่น้ำให้ได้ แล้วเราก็เจอครับ เป้าหมายของเรา "ร้านทองโบราณ" ไม่เคยกินที่นี่เลยสักครั้ง เราได้ยินเสียงเพลง เบาๆ พอมองไป มีลูกค้าบางคนเอาเท้าแช่ในน้ำ โอ้ว พระเจ้ายอดมันจอร์ช มาก นี่แหละที่เราตามหา เลยรีบดิ่งไปที่ร้านเลยครับ พอสั่งอาหารเสร็จ ผมก็นั่งเอาขาแช่น้ำเล่นทันที อากาศกำลังดี มีเพลงเพราะ ๆ อาหารอร่อย และ อบายมุข นิดหน่อย(เหล้า) ว่ะหะหะ ชอบนักแหละครับ

อาหารอร่อยดีครับ ราคาไม่แพง แต่ว่าจำค่าเสียหายไม่ได้เนื่องจาก...ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ 555 ติดลมครับนั่งกันยันสามสี่ทุ่มเลย เลยเก็บภาพตอนกลางคืนมาฝากอีกนิดหน่อย นะครับ

กราบสวัสดีมิตรรักแฟนเพลง....จ๊วบ!!

ดูรูปเพิ่มเติมได้(อีกนิดเดียว) ที่...http://www.flickr.com/photos/shin69/3907539270/