วันศุกร์ที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2553

รถไฟฟ้ามาหานะเธอว์

เมื่อสัปดาห์ก่อน ได้มีโอกาสได้เดินทางโดยใช้ รถไฟฟ้า เพื่อกลับบ้าน อย่านึกภาพหรู ปกติรถเมล์ครับ อิอิ ล้อเล่นครับ เอาเป็นว่า ได้ไปใช้บริการรถไฟฟ้ากับเค้าบ้างแล้วกัน สิ่งที่ผมได้พบเห็นคือ ในรถไฟฟ้า หรือ รถสาธารณะจะรวมคนทุกประเภทเอาไว้ด้วยกัน แต่พวกที่ได้รับความสนใจจากผมเป็นพิเศษ มีไม่กี่ประเภท ยกเว้น พวกหน้าตาดี หุ่นดี เอ๊กซ์ อึ๋ม ซึ่งอันนั้นสนใจตลอดเวลา ว่ะหะหะหะ

มาดูประเภทแรกกันก่อนเลยดีกว่าครับ

1.พวกผีเฝ้าประตู สัมพเวสีพวกนี้คุณจะพบเค้าได้ตั้งแต่ประตูรถเปิดออกเลยครับ คนพวกนี้ จะยืน ออกันหน้าประตูรถ (ดีกว่า ออหน้ากระได หน่อยนึง อิอิ) ทั้งที่ภายในรถมันว่าง ก็ไม่เข้าไป พอประตูรถเปิดปั๊ป คุณจะสบตากับพวกเค้าเหล่านั้นได้ทันที สายตาพวกเค้าจะเหม่อลอย ประหนึ่งเหมือนคิดในใจว่า "อา...ประตูเปิด.....(นิ่ง...ไม่ขยับเข้าไป) อา....ประตูปิด" ไม่รู้ไม่ชี้ กับสายตาของผมที่ส่งกระแสจิตไปว่า ทำไมมึงไม่ขยับเข้าไป(วะ)ครับ

2. พอเข้าไปสู่ขบวนรถแล้ว คุณจะพบ เสาตรงกลาง และ ราวด้านบนเพื่อให้ผู้โดยสารเกาะยึดไว้ ทีนี้ คุณจะพบกับ "ผี เฝ้า เสา" สัมพเวสีประเภทนี้จะไม่ไปไหนครับ ส่วนใหญ่มือจะถือโทรศัพท์ หรืออะไรสักอย่างประมาณว่ามือกรูไม่ว่าง แล้วยืนพิงเสาตรงกลางนั่นแหละ พิงเอาไว้ นึกภาพนะครับ คนที่ไม่สามารถจับห่วงจับที่ห้อยลงมาจากราวได้ เค้าจะจับอะไร ถ้ามี ผีพิงเสา อยู่แบบนี้ ผมคิดในใจว่า ถ้ารถเบรคแล้วผมจับหูมันเพื่อยึดตัวเอาไว้ มันจะด่าผมมะ อ่ะ ก็ในเมื่อมึงพิงเอาไว้คนเดียว จะให้คนอื่นเกาะตัวมึงเรอะไง ถ้าเกิดผมล้มหรือเซ ไปจับโดน ก้น คนอื่นงี้ มันรับผิดกะผมมะ ว่าผมเซเพราะไม่มีที่เกาะ เพราะมันยืนพิงเอาไว้ จะเอามือแทรกเข้าไประหว่างตัวมันกะเสาก็ยังไงอยู่ ไอ้ครั้นจะยืมติ่งหูมัน มันก็คงไม่ให้ จะไปจับห่วงเดียวกะคนข้าง ๆ มันก็อาจจะคิดว่า ผมคิดเกินเลยกะมัน สรุป ต้องฝึกเล่นวินเซิร์ฟ อาจช่วยการทรงตัวโดยไม่จับอะไรเลยได้ แต่ว่า ถ้ายืนท่าเล่นวินเซิร์ฟ บนรถไฟฟ้าจะเกิดอะไรขึ้น!! นึกภาพตามโดยด่วน มีคนๆ นึง ยืนถ่างขาพอประมาณ ย่อตัวลงนิดหน่อย แล้วกางแขนสองข้างอีกนิด....อืมมมม แม่งบ้า 555 จะไปทำงั้นได้ไง สรุปแล้ว ผีเฝ้าเสา เห็นแก่ตัวกว่า ผีเฝ้าประตูอีกนะผมว่า

3.ประเภทนี้ทรมารในคนแน่นอน...ผีเน่า คือแบบว่า รถไฟฟ้า แอร์เย็นๆ คนแน่นๆ แล้วมีกลิ่นบางอย่าง กระโดดถีบจมูกของคุณอย่างรุนแรง ใช่ครับ กลิ่นตัว บางคนเหม็นแบบกลั้นหายใจนิดๆ หน่อยๆ พอไหว แต่บางคน ขวาตายซ้ายสลบ ไม่ใช่หมัดนะครับ เต่า หรือ สิ่งที่ผมเรียกว่า จุ๊กกุแร้ นั่นเอง เวลาเจอคนแบบนี้ ผมอยากจะแปลงร่างเป็น พี่ ปั๊ป โปเตโต้ แล้วฮัมเพลง ออกมาขับกล่อมผู้โดยสารว่า..."ฉันมันคนโง่ เหนือใครๆ มี รัก แร้ อยู่ ดูแล ไม่ด้ายยยยยย" แทบจะขาดใจกันเลยทีเดียว แล้วถ้ารถแน่นไม่สามารถขยับหนีได้ คุณคิดดูสิครับ ทรม๊านนนน ทรมาร จะกลั้นหายใจ จนกว่าจะถึง ก็คงไปหายมบาลก่อน แต่ถ้าหายใจเต็มที่ อาจะไปหายมบาลแบบเร็วกว่า ลำบากใจครับ วิธีแก้ปัญหาของผมคือ พยายามหันไปทางอื่น ถ้าหันไม่ได้ ก็กลั้นหายใจ ใช้อากาศให้น้อยที่สุดเท่าที่จำเป็น หันเฉพาะหน้าไปสูดอากาศเต็มที่แล้วทำเหมือนดำน้ำ เอาตัวรอดมาได้ อิอิอิ

พอเท่านี้ก่อนดีกว่า คราวหน้าเจออะไรใหม่ๆ จะเอามาเล่าสู่กันฟังอีกนะครับ ส่วนท่าน เขียดผู้มีแกก ที่เข้ามาอ่านหรือ พลัดหลง หรือถูกบังคับให้อ่านทั้งหลาย ถ้ามีประสบการณ์ ก็แชร์กันได้เลยครับ ยินดีครับ อิอิ

รูปประกอบไม่มี เอาไว้แก้ผ้า เอ้ย แก้ตัว คราวหน้าละกันนะครับ :)